یه نکته برام روشن شد....من در ظاهر به حرف دیگران اهمیت نمی دم...مثلا خیلی شیک پوش نیستم.....یا کارهایی میکنم که خیلی مورد تایید دیگران نیست...مثل همین استعفا محیر العقولم.....اما در واقع فکر حرف مردم و بار روی دوش خودم می کنم...بعد هی باهاش این ور اونور می رم...
مین مین تمرین کن....کمی هم واسه خودت باشی...توی ذهنت و می گم....توی فکرات....واسه خودت باشی...
آن هنگام که خود را باور کردم و به اندیشه هایم احترام گذاشتم دنیا برایم رنگ و بوی جدیدی پیدا کرد